باشی الهی من بمیرم واست که چشمای قشنگت خسته و غمگین هست الهی که از چشم بد و حسود

دور باشی ای جان دلم دیشب که آقای ظلی پور عکس تو رو گذاشته بودند در اینستاگرام شان چقدر خوشحال 

شدم که دیدمت الهی که خدا خیرشون بدهد راستی تولدشون رو تبریک بگو امیدوارم به تک تک آرزوهای قشنگ شان

برسند پر از موفقیت و حال خوب و شادی و آرامش و خوشبختی لحظه لحظه نصیب شان بشود الهی آمین 

 چقدر چشمهایت پف داشت عزیز دلم خیلی واست غصه می خورم این روزها حالم دگرگون هست

تازه دیروز حالم یک خورده بهتر شد دو تا مولودی رفتم و اونجا واست دعا کردم که امام رضا ع کمک ات

کند نگران نباش همین روزها حالت خوب میشه قوی باش عشق گلم می دونم خیلی سخته 

هیچ کاری نکردی الان انگ اختلاس و .... را برایت می زنند تهمت ها و نیش خند ها و توهین ها

اذیتت می کند نگران نباش همه چی می گذرد از این ناراحتم تویی که عاشقانه دوستت

دارم نمی توانم واست کاری کنم و این من رو ناراحت می کند خیلی انقدر در این هفته از شدت 

ناراحتی فقط قدم می زدم و می خوردم کلی رژیم گرفتنم ریخت بهم آنقدر دلواپست بودم که نگو

حتی نمی توانم از کسی احوالت را بپرسم و این خیلی آزار دهنده هست ...........

راستی فردا به نیتت میرم حرم امام رضا نشد که روز تولدش به نیتت برم چون حق زائر هایی 

هست که اینهمه راه از شهرهای دیگر می آیند ولی امام رضا رو خیلی قسم اش دادم که 

گره عشق مون باز بشه و اینکه گره مشکلی که برایت بوجود آوردند هم همین روزها به خیر و 

خوشی باز شود مامان عزیزت حالشون خوب هست الهی حتما خیلی دلواپست هستند هواشونو

داشته باش یک وقتی خدایی نکرده مریض نشوند الهی که همیشه سالم و شاد باشند 

آنقدر این روزها واست صلوات امام زمان فرستادم و نذر کردم که نگو خیلی دلواپست هستم

عشق جانم راستی اون حرفی که دیشب آقای ظلی پور در موردت زدند که 7 سال پیش که نبود 

مگر سال 89 نبود آخ آخ چقدر اون شب تولدت که اون حرفها و زدی قلبم آتیش گرفت و همان

لحظه اشکهایم سرازیر شد و یک چیزی شبیهه عشق بود که تو قلبم فریاد می زد و از اون 

سال سالهاست که این حس با منه و هر  روز و هر لحظه بیشتر و بیشتر میشه انگاری هیچی 

تو دنیا دیگه شبیهه تو نیست و من با تمام وجودم تو رو دوست دارم هر چه مردم پشت سرت 

حرف بزنند و ..... من تو رو دوستت دارم و بهت ایمان دارم تو همونی که من دنیالش می گشتم 

هستی و خواهی بود من اون سالی عاشقت شدم که نذاشتند تا یک مدتی کار کنی و الان 

هم که بهت تهمت زدند و... برای من فرقی نمی کند که چطوری در موردت فکر کنند من 

مطمئن هستم که تو خوبی و درست کار می کنی و با تمام دل و جون ات کار می کنی 

و واسه رسیدن به این نقطه از زندگی ات چقدر تلاش کردی و چقدر حرف شنیدی چقدر 

به اطرافیانت خوبی کردی حالا حق ات نیست قوی باش و با قدرت و محکم پیش برو اینطوری

با اون چهره درهم و نگران فقط انرژی ات کم میشود راستی چقدر امسال منتظر بودم که

امسال روز تولد امام رضا بیای مشهد ولی خوب تو این اوضاع شرایطتت جور نبوده ولی به 

محض اینکه حالت بهتر شد بیا تا با هم صحبت کنیم ............راستی خوشحالم دوستای 

خیلی گل و خوبی داری آنقدر هوایت رو دارند و ازت حمایت می کنند خدا رو شکر الهی که 

همیشه آنقدر خوب و وفادار نسبت به همدیگر بمانید الهی راستی این متن جذاب و دوست 

داشتنی ات رو که اون سال روز تولدت رو واست بنویسم ای جانم چقدر با نمک و دوست داشتنی 

نوشتنی عشق شیطون و لجباز من الهی من فدایت بشم  ای جانننننننننننننننننننننننننننن

روز تولدت اگر اشتباه نکنم 15 /9 / 89 بود که این متن رو نوشتی احسان جونم

سلام این بار با خداحافظی ...

خدایا مرا از شر دوستانم مصون بدار

                                          من خود از پس دشمنانم بر می آیم 

من به سلام های بی خداحافظی عادت کردم برای همین فقط تو این صفحه سرک کشیدم

که بگم سلام حالام خوبه آرومم سرم به کار خودمه (چقدر خوب بود بود همه سرشون به کار

خودشون بود حیف ) چی شد ؟ پس چرا امسال نبودی ماه عسل رو بیخیال شدی بیرونت کردن

ممنون الفعالیت شدی مریض بودی دعوات شده خودت نرفتی یا نخواستی بری اونقدرها سوال 

را شنیدم که اگه دیگه در طول روز کسی ازم نپرسه یه چیزی درون مغزم تکرارش می کنه و دیگه

عادت کردم که بگم قسمت نبوده آره آره قسمت نبوده سخت ترین ایستگاه این جهان روبرو شدن

با واقعیته یا اونقدر شوکه میشی که سالها تو این ایستگاه موندگار میشی یا واقعیت رو با کمال 

ناباوری می پذیری و عور می کنی تا به ایستگاه بعدی برسی من این واقعیت روبرو شدم که دیگه 

قرار نیست ماه عسل باشم شوکه شدم بغض کردم حرص خوردم بی قرار شدم کلافه شدم

و خندیدم خندیدم به اینکهه حالا نوبت منه که بفهمم هیچی تو این دنیا مال من نیست 

آروم شدم وقتی دیدم عده ای از نبودن من خوشحال شدن اینکه چرا نبودم باور کنید 

خودم هم نمی دونم انگیزه ای هم برای دونستنش ندارم چون دیگه تموم شد ماه عسل 

تموم شد و فقط خاطرات 5 ساله ماه عسل سنجاق شد به طاقچه قلب من و قبیله ماه عسلی

بهم گفتن چرا سکوت کردی خب حرف بزن گفتم سکوت مال من نیست سکوت مال آدمهای 

بزرگه من ساکتم چون دیگه چیزی برای گفتن ندارم من یه گوشه نشستم سرم به کار خودمه

ساکت شدم چون فهمیدم یه ذره خجالتی شدم وقتی تو چشمهای کسی که بهم میگه

جات تو ماه عسل خالی بود خیره می شم خجالت کشیدم حالا این پسر پررو و یه ذره خجالتی 

شما هر موقع حرفی برای گفتن داشت برمیگرده مطمئن باشید راستی چرا وقتی ما میدونیم

نمی تونیم جای همدیگه رو بگیریم باز به هم تنه می زنیم تنه می زنیم بهم بعد میدویم که 

به چی برسیم به کجا برسیم به خط پایان به قهرمانی من دوست ندارم با تنه زدن قهرمان بشم 

اصلا من نمی خوام قهرمان بشم من فقط می خوام برای رسیدن توی این مسیر راه برم

حتی اگر نرسم حتی اگه با آرزوی قهرمانی بمیرم 

به راه با دید رفتن 

               به از نشستن باطل 

                                          که گر مراد نیابم

                                                                     به قدر سعی بکوشم

الان ساعت 10/30 دقیقه صبح روز 15 آبان 1389 است و من سه ساعت بزرگتر از پارسالم

اما من بزرگ بودن رو از مهمان های ماه عسلی یاد گرفتم بزرگی نه به سن و ساله نه به

قدرت و زور و نه به ثروت و شهرت بزرگی به پذیرفتن واقعیت در ایستگاه های زندگی و عبور

از اونه من یکی از این ایستگاه ها را طی کردم سخت بود اما عبور کردم چون امیدم به 

خالقمه و دستم توی دست شما است چه خوب که این بار سلام من خداحافظی داره

تا ایستگاه بعدی خداحافظ    آبان 89 ......

چقدر صحبت هایت جذاب و شیرین و سوزناک بود از تو یاد گرفتم جنگیدن رو اینکه باید

برای رسیدن به خواسته هات تلاش کرد و الان سالهاست از دوست داشتن تو می گذرد 

و من هر بار که دلم برایت تنگ میشد این حرفهاتو می خوندم و دلم آروم میگرفت بعضی 

موقع ها که هیچکس خونمون نبود برنامه ات را می گذاشتم و بلند بلند پیش خدا گریه 

می کردم تا دلم آروم بشه و از دوست داشتنت خسته نشم کم نیارم همه اش میگفتم

خدایا یک راهی جلوی پایم بگذار تا بتونم حرف های دلم رو بهش بگم و بگویم که چقدر دوستش

دارم ........و همین طور هم شد مسیر خیلی سختی بود و الان هم هست ولی هر سال که 

گذشت جنگیدنم بیشتر شد و خدا مسیر درست تر و عاقلانه تری رو پیش رویم گذشت حالا 

هم نمی دونم چه پیش می آید ولی دلم روشنه مثل همه این سالهایی که به عشق تو 

زندگی کردم تلاش کردم مسخره شدم خیلیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

ولی گوشهام دیگه حرف هیچ کس رو نمی شنید فقط فکر می کردم که چطوری باید 

چکار کنم و...... ولی دیگه از سال 92 دیگر خدا کمک کرد که لااقل بتوانم هر سال 

دو بار ببینمت هم در برنامه عید و هم در ماه عسل و هم اینکه بتوانم از طریق های 

مختلف حرفهایم را به تو بزنم از اون موقع به بعد دلم خیلی آروم گرفت الان که می بینم

باز دوباره حالت مثل سال 89 هست خیلی نگرانت هستم نگران نباش خدا خیلی بزرگ

و مهربون هست و مثل بنده هاش بی رحم نیست کارهای خوب ات را بی جواب نمی گذارد

راستی امروز تصمیم گرفتم یک طراحی در مورد امام رضا کار کنم دارم طراحی اش را می کنم

و یک کار جدید رنگی دارم کار می کنم اسمش خاتون شعر هست امیدوارم از پس اش بر بیایم

چون کار خیلی سنگین و ریزه کاری زیاد داره اینروزها که آنقدر نگران احوالت هستم که دیگه دستم

به قلم نمی رود مواظب خودت باش احسان جونم دوستت دارم صدف زندگیمی